L. J. Smith "Wizje w mroku: Tajemnicza moc. Opętany. Pasja "

Po "Wizje w mroku" sięgnęłam tuż po obejrzeniu "Vampire Diaries". Jako że na razie jestem bardzo zniechęcona opiniami o książkowych "Pamiętnikach wampirów", postanowiłam sięgnąć po inną pozycję pani Smith.

Kaitlyn, główna bohaterka powieści, uchodzi w szkole za dziwadło. Ma burzę rudych włosów i piękne, hipnotyzujące oczy. Dodajmy do tego jej szczególną zdolność - rysowanie proroczych scen z wizji. Nic więc dziwnego, że całe społeczeństwo się od niej odsuwa, wytyka palcami i szepcze: "Czarownica!". Jednak pewnego dnia dziewczyna dostaje ofertę - w zamian za prowadzone badania nad jej szczególnym darem otrzyma duże stypendium, wyjazd do innego miasta, piękny pokój w internacie i szansę ponownego startu z grupką osób, która tak jak ona, posiada zdolności parapsychiczne. I tak, w Instytucie w Kalifornii, Kaitlyn poznaje Roba, który uzdrawia ludzi, Lewisa zajmującego się psychokinezą, Annę posiadającą dar projekcji myśli i Gabriela - wampira energetycznego. Wkrótce jednak okazuje się, że Pan Zetes, zarządca badań i właściciel internatu ukrywa przed nimi mroczne zamiary, a badania ich umiejętności wysyłane są do wielkich, światowych koncernów i agencji, w tym chociażby do NASA.

Otrzymujemy więc lekturę science fiction z paranormal romance w tle. Ale czyżby tylko w tle? Przeczytawszy na odwrocie tomiku, że znowu w kolejnej historii pani Smith, dwójka chłopaków będzie walczyła o względy cudownej, szlachetnej bohaterki, stwierdziłam, że chyba sobie daruję tę powieść. Bo w tej książce, tak jak to było w przypadku "Pamiętników wampirów" mamy bohatera dobrego i bohatera złego. Ten dobry - Rob, jest tak POPRAWNIE i NIEZMIENNIE miły, uczynny, delikatny, kochający, że mnie mdli. Ten zły- Gabriel, tak naprawdę wcale zły nie jest, ale wszyscy go zawsze muszą skopać, poniżyć, a on zrobić coś głupiego. Standard? Standard. Dodajmy do tego dwie bezbarwne postaci - stereotypowego Japończyka, kochającego sprzęt elektroniczny, Lewisa i dobrą, cichą, spokojną Annę. Pisarka zamiast wykreować ciekawe, nietuzinkowe postaci, skupiła się na standardzie postaci z fantastyki niskich lotów.

Sama historia i jej rozwiązanie było dość ciekawe, to muszę przyznać. Ale zdecydowanie skierowane do grona młodszych czytelników. Mówię tak dlatego że, podobnie jak w większości przeciętnych powieści dla młodzieży, tu także nie można liczyć na widowiskowe walki, twisty fabuły, czy zakończenie z suspensem. Przesłodzony happy end jest? Jest. I to wystarcza większości nastolatków.

Uwaga, zaczynam spojler: Jednym z pierwszych i ostatnim plusem jest to, że Smith nie poszła za głosem rutyny i Kaitlyn wybrała sobie innego bohatera niż Elena. Czyżby autorka posłuchała fanek "Pamiętników wampirów", że Elena ugania się nie za tym bratem Salvatore, co trzeba? Spojler zakończyłam.

Książkę polecam wszystkim, którzy mają dość fantastyki z wampirami i wilkołakami w tle. Co prawda Gabriel jest wampirem energetycznym, ale jego kły mają standardową długość! Książkę czyta się z prędkością świetlną, bo choć nie jest arcydziełem - wciąga.

Dobrze, że ktoś w wydawnictwie Amber się zlitował i wydał wszystkie trzy tomy "Wizji w mroku" w jednym za niecałe 36 złotych. Cała trylogia spokojnie się zmieściła w jednym opasłym tomiku, dzięki czemu każdy będzie mógł wydać zaoszczędzone pieniądze na inne książki, a wszystkie mole na pewno to docenią!

Trójka. 

PS. Szkoda, że dziewczyna na okładce z bohaterką książki ma wspólną tylko płeć. Kaitlyn miała przecież rude, kręcone włosy i nieziemskie oczy!